استادان دانشگاه در الجزایر برای مخالفت با چهارمین دوره‌ی حکومت «بوتفلیقه» تجمع اعتراض‌آمیز در پایتخت آن کشور ترتیب دادند.

روز پنجشنبه ده‌ها تن از اساتید دانشگاه‌های الجزایر، یک تجمع اعتراض آمیز در برابر ساختمان ادارای دانشگاه «بوزریعه» در پایتخت ترتیب دادند؛ تا مخالفت خود را با چهارمین دوره‌ی حکومت رئیس جمهور، عبدالعزیز بوتفلیقه اعلام کنند؛ اما از ورود روزنامه‌نگاران به دانشگاه، برای پوشش خبری این تجمع اعتراض‌آمیز ممانعت به عمل آمد. 

مسؤولان اداری دانشگاه بوزریعه به نگهبانان اعلام کرده بود که به روزنامه‌نگاران، اجازه‌ی ورود به حیاط دانشگاه و پوشش خبری تجمع اساتید دانشگاه را ندهند؛ هرچند اساتید دانشگاه حدود نیم ساعت با مسؤولان دانشگاه گفتگو کردند تا به خبرنگاران اجازه‌ی ورود دهند. این امر موجب شد که اساتید ناچار شوند که به خیابان‌ها بیایند. 

استادان پیش از سخنرانی استاد ناصر جابی در برابر روزنامه‌نگاران، شعار «دانشگاهیان ضد چهارمین دوره‌ی حکومت بوتفلیقه» سردادند. در این سخنرانی جابی تاکید کرد که این تجمع، فریادی از طرف استادان دانشگاه است تا به ماجراجویان و بازی کنندگان با آینده‌ی کشور، «نه» بگویند. وی اظهار داشت که تنها چهارمین دوره‌ی حکومت بوتفلیقه، عامل بحران الجزایر نیست؛ بلکه به حکومت رسیدن وی نتیجه‌ای از نتایج بحرانی است که الجزایر در آن به سر می‌برد. 

دکتر جابی افزود: رژیم حاکم بر الجزایر سیاست ارعاب و تهدید ملت را تجربه می‌کند؛ طوری که یا باید این حکومت را با تمام عیوب و نقص‌هایش و تجاوز به حریم دیگران و فساد پذیرفت و گرنه باید آشوب و بازگشت به دوران هرج و مرج سال‌های گذشته و گشودن دروازه‌ی کشور به روی دخالت بیگانگان و سناریوی کشور عراق و لیبی را تحمل نمود. 

جابی تاکید نمود که تنها انتخاب رئیس جمهور قانونی و مؤسسات قوی از سوی ملت، ضامن حقیقی ثبات و آرامش است، نه بر مسند قدرت ماندن رئیس جمهوری که با مردم نیست و ملت هر دو سال یک بار او را می‌بیند و با الجزایری‌ها حرف نمی‌زند. وی اظهار داشت که زمان ایجاد تغییر مسالمت آمیز و آرام فرارسیده است. 

استاد جابی در خصوص پاسخ به سوال پیشگام بودن طبقه‌ی فرهنگی به عنوان مخالفان دولت بوتفلیقه گفت: همه‌ی طبقات جامعه مخالف چهارمین دوره‌ی حکومت بوتفلیقه هستند؛ زیرا جنبش «برکات» شامل همه‌ی روزنامه‌نگاران، فرهنگیان، پزشکان و هم‌شهریان پاکدل می‌شود و درست نیست که بگوییم: تنها پایتخت، مخالف دولت است؛ چون بسیاری از الجزایری‌ها در چندین شهر برای مخالفت با چهارمین دوره‌ی حکومت بوتفلیقه راهپیمائی می‌کنند؛ زیرا همه احساس می‌کنند که الجزایر در خطر است. 

شایان ذکر است که در این تجمع، نیروهای امنیتی حضور کم رنگی داشتند و تنها افراد پلیس در اطراف اساتید و روزنامه‌نگاران نگهبانی می‌دادند، بدون آنکه مانع تجمع استادانی شوندکه شعار مخالف حکومت سر می‌دادند. این رفتار پلیس بر خلاف اقداماتی بود که نسبت به راهپیمائی‌هایی انجام می‌گرفت که جنبش برکات در طول چند روز گذشته رهبری می‌کرد. در آن راهپیمائی‌ها هر کسی که با صدای بلند شعار ضد چهارمین دوره‌ی حکومت سر می‌داد بازداشت می‌شد.